La vòria che scioscia
cu tant’ammuìna
arrètu me porta
e a ‘n’ata matina.
Ché friddu me sèntu,
ché friddu, che friddu
a casa ‘ncallata!
Trasiva gliù viéntu
ra ‘mmiéz’a ‘na sénga
ra porta scassata.
Ma
quant’èra calla
la casa mia ilàta
cu mmama e cu tata
ché stévenu llà.